dzieli i łączy nas ziemia

choć z całą pewnością
jedno z nas jest tu za karę
 
bo tak wypada
 
słońce wysyła nam te same promienie
coraz chłodniejsze po międzylądowaniach
 
na wszystkich pustostanach
 
bywamy skoordynowani
i głuchoniemi na siebie

15.11.2020

bezosobowo

chwilę po tym gdy pomyślisz o mnie dobrze
poproszę cię o śmierć
 
będzie za późno by oszczędzać czas
czy zaklinać wczorajsze słońce
 
świata którego nie ma
 
 
08.11.2020

lęki leki lepki

tak bardzo boje się luster

okrywam je parą

stając się naturalnie niewyraźny

zaciągam okna nocą

pielęgnując złudzenia rzeczywistości

w nieprzydatnych chwilach spokoju

tracę przewagę nad czasem

rozwianym w przeciągach

tylko co jest prawdziwe

prawdopodobnie dowiem się ostatni

aż się kleję

29.07.2020

przychodzę kraść

dość skutecznie chyba

tak bardzo jesteś sama

prawdopodobnie

już znam ten moment

każdą z jego chwil

dziwne

podróże w czasie ot tak

za darmo a drogo okrutnie

a chcesz żeby były o tobie

25.06.2020

moja bezdomność

ułożyła się na nogach

droga i one

wstążki podwiązane o horyzont

iluzją do wyboru

karmią ptaki

niech utyją niech zostaną

nie odlecą i z przeciągiem

przepaści strutych echem

18.05.2020

nie zasłużyłaś na moje lęki

skrzętnie przed snem skrywane

w resztkach przyzwoitości

nieznośnie trzeźwe

chwile pełne ciszy

czytane w myślach spojrzenia

przemycane z sufitów na ściany

żółkną drżące westchnienia

by nie dostać podłogą

27.04.2020

nic nie jest moje

jak każdy kwiecień

i żaden czerwiec

a twój niech będzie wrzesień

z całą pewnością

dni w każdym są ściśle określone

przeliczone ułożone zamarynowane

i zmarnowane też niestety będą

wyrzucone z niewyrzucalnym chlebem

bądźmy siebie głodni

14.04.2004

zastrzel mnie proszę

dla mojej Kasi

po codziennym kaleczeniu prawdy o sobie

całych latach nauki zapominania

wymyśliłem sobie że mnie kochasz

jeszcze nigdy nie byłem tak nagi

a jedyne co mogę dać to siebie

w dwudziestu czterech odsłonach na dobę i więcej

z przyrzeczeniem że nie jestem złotem

zauważ w której jestem osobie

ale pamiętaj gdzie mnie ukryłaś

wszystkie sznurówki klamry i szczęście

i że się mylę i twoje serce srocze

proszę nie daj się wiatrom

05.04.2020

Wiersz inspirowany książką „Poszukiwana” Dean Koontz

zapasy życia topnieją

powietrze gnije a my je żremy

nie wymienią nam drzewa całego

jest ich za mało

by szumieć nad własnym cieniem

rozlanym na wszystko przed nocą

bezimienną

29.03.2020

...

nazbyt wyuzdane interpretacje

nadmiernie analizowanych załamań ciszy

wysysają słowotoki emocji

rozdawane wszem i wobec

zatrzymywane i odrzucane

czy warte

grzechu i potępienia

czy wolności

08.03.2020

w zasadzie jest już za późno

mleko kurwa podłoga

więc czemu ryczysz

nie będę już więcej przepraszał

za warunki za sterylne

przesolone

wszystkie rany łapczywego języka

no przecież jesteś kotem

a pod twoim oknem

martwe gołębię milczą tajne przesyłki

zmyte deszczem 

na słodko

05.03.2020

cholernie idealne plany

stygną w cieniu zapożyczonych wymówek

niewyraźnych sylwetek ogółu

wskazujący jedyny właściwy kierunek

każdy i żaden

skazany na zbieractwo samoprzylepnych obietnic

szczęścia zdrowia pomyślności

wiatru w żagle na morzach pełnych jedynie błota

bo teraz nawet zima nie jest prawdziwa

i grozi nam pustobranie

02.03.2020

czy warto kraść ogień

kradziony nie parzy

przecież nie grzeje

nawet tam gdzie będziesz chwilę

skąd się nie wraca

rzucisz wiatrem garść piasku

kalecząc spojrzenia

chowając nieloty

ubogie we wspomnienia

mrożone w ciszy

czy warto

  

27.01.2020

staram się nie budzić

chrapiesz

a poranek i tak będzie za dużo kosztował

i snów nie zapamiętam

ale mam nadzieje

łudzę się

że tam już nikt nie umiera a brata się z ciszą

choć twierdzisz że to nie wyjdzie

pierwszy raz gotujesz

w moim smaku

dziękuję

07.01.2020