zachowam cię wraz z odpływem

w chwilach nienaruszonych ostrzami

bezdusznie gnających wskazówek
toczących bezwiednie okręgi

w miejscach bezludnych i rzeczywistych

w chmurach tak blisko raju

walczymy z przestrzenią kosmosu

po omacku poznając drogę
od nizin do szczytów uniesień

do przypływów w nieznane

 

 

25.02.2013

odejścia i powroty

czarne szklane naczynia bez podejrzenia o pustkę

zrzucane z dachów wieżowców w nadziei
choćby na goryczy kroplę wyciśniętą z powietrza
nie obnażają się publicznie

w pośpiesznym przeglądzie parapetów

pamięć przycina bez końca - nie dotykaj eksponatów
niech gniją w nieświadomości
obrzucone niedopałkami papierosów

w chwili zderzenia z ziemią

doznają szczęścia rozpadu na części pierwsze
piaskiem się sypią przez palce
w powrotach zasypują korzenie

 

23.02.2013

przetrzymane mimo woli

zasoby ludzkich przeobrażeń

przysłaniane kurtyną po przedstawieniach
granych zazwyczaj do pustej sali

opętane aplauzem

uśmiechy z przemytu zza wschodniej granicy

podgrzewane z tanim winem
torturowane na wolnym ogniu

na deskach i na ulicy

rdzawe migawki koksowników

do których zewsząd nadciągają
przewrażliwione tchórze

z przeterminowanych wystaw

 

 

22,02,2013

senne wyzwolenia

nieskrepowane zimą

oddechy niepoprawnie błogie
wzrastają zielenią spojrzeń
każdego poranka przebijając śniegi
ku chwale wiosny

 

 

14.02.2013

nadinterpretacja załamań światła

pozostają tylko stosy

niechcianych mebli, szmat i grzechów,
w milczeniu ostatni raz przetarte z kurzu,
podobno święconą wodą.

czasem  jakaś plama na ścianie,

mechaniczna...

Etna – brama piekieł

u twych stóp zmagam się z popiołem

w sennym wyzwoleniu deklinuje
zdarte  resztki modlitw
o tąpnięcia szybsze i mocniejsze

drżące w schnącym powietrzu

tuż przed wschodem

Mołotowem wznoszone toasty

obdarzą gruzem Katanię
z przypływem skrytego uwielbienia
deszczu meteorów

deszczu…

 

 

05.02.2013

gołębie nie wracają

zza horyzontów spowitych dymem

przestrzeń milczy filtrując powietrze
w ciszy chłonąc napar z rosy

oddalone lata świetlne

marzną niedotknięte łaską słońca

pochówki niewinnych posłańców

nieskutecznie niosąc pokój
powleczone skrzepami krwi

nie wypełnią już przestworzy

pióra pchane wiatrem

 

 

01.02.2013