gołębie nie wracają

zza horyzontów spowitych dymem

przestrzeń milczy filtrując powietrze
w ciszy chłonąc napar z rosy

oddalone lata świetlne

marzną niedotknięte łaską słońca

pochówki niewinnych posłańców

nieskutecznie niosąc pokój
powleczone skrzepami krwi

nie wypełnią już przestworzy

pióra pchane wiatrem

 

 

01.02.2013