skrzętnie przed snem skrywane
w resztkach przyzwoitości
nieznośnie trzeźwe
chwile pełne ciszy
czytane w myślach spojrzenia
przemycane z sufitów na ściany
żółkną drżące westchnienia
by nie dostać podłogą
27.04.2020
nic nie jest moje
jak każdy kwiecień
i żaden czerwiec
a twój niech będzie wrzesień
z całą pewnością
dni w każdym są ściśle określone
przeliczone ułożone zamarynowane
i zmarnowane też niestety będą
wyrzucone z niewyrzucalnym chlebem
bądźmy siebie głodni
14.04.2004
zastrzel mnie proszę
dla mojej Kasi
po codziennym kaleczeniu prawdy o sobie
całych latach nauki zapominania
wymyśliłem sobie że mnie kochasz
jeszcze nigdy nie byłem tak nagi
a jedyne co mogę dać to siebie
w dwudziestu czterech odsłonach na dobę i więcej
z przyrzeczeniem że nie jestem złotem
zauważ w której jestem osobie
ale pamiętaj gdzie mnie ukryłaś
wszystkie sznurówki klamry i szczęście
i że się mylę i twoje serce srocze
proszę nie daj się wiatrom
05.04.2020
Wiersz inspirowany
książką „Poszukiwana” Dean Koontz
Subskrybuj:
Posty (Atom)