szarość wtórna

możliwa do osiągnięcia

przez bezustanne wtapianie się w fotografię
przetarte w miejscach załamań czasu

czarno – białe

chwile znieczulone śniadaniem

zwiększają moc przyciągania
i opuszczają wrogie satelity

przerośniętych form posiadania

 

29.03.2013

przecież wiesz

ile ważymy w cudzych spojrzeniach

dopiero wyrwanych ze snu
ujadaniem od zawsze znerwicowanego psa

bezpodstawnym trzaskaniem drzwiami

podkreślane niewyuczone zniknięcia

w powietrzu pozostawiają smugi dłoni
znienawidzonych gestów pożegnań

modląc się o odkrycie

możliwie szybko przenikamy ściany

licząc na piękne blizny
tatuowane nocami na duszach

płynących na fali opium

 

 

23.03.2013

Jezus

zawód męczennik

syn tyrana
znudzonego własnym podwórkiem

utknął w dziale reklamy

promując próchniejące krzyże

czasami grywa w poker z Lucjanem

przegrywając - wygrywając
comiesięczny przelew

hobbystycznie wypasa barany

a mógł zostać gwiazdą rock-a

i zdychać po każdej imprezie
nie prowadząc kalendarza zmartwychwstań

 

 

21.03.2010

niezmiennie

nie przewiduję jutrzejszej pogody

i już dziś natrę deszczem słońce

zapłoną pierścienie

popłyną lawą pod skórę i rtęcią

w dół żyły opada z ciśnieniem

drżenie zmarzniętych stóp

drepczących w miejscu

niezliczonych powodów do łez



10.03.2013

na rozstajach

przepowiednie jak źdźbła trawy

poległy w przeddzień kapitulacji
wczesną wiosną

pustkę czasu wypełniając

pierwszym który spadł

i nie zginął niespełniony
wijąc się w jedności oddechów

niestabilnych istot

u źródeł lepiąc nowych bogów

w bezterminowym oddaniu
rwących potoków modlitw

naturze o twarzy pogan

08.03.2013

dom w chmurach

niebieskie ptaki kradną z domów ogień

mkną nieczułe na płacz radarów
zawsze tuż ponad chodnikiem
w białe bezwonne drażniące blaskiem plamy...

poza życiem

szkółka wiersza marzec 2013

http://www.wrzeszcze.pl/forum/viewtopic.php?f=5&t=379

 

druty kolczaste zrywane z murów

wiążą bezcielesne omamy strachu

z krzykiem – ze śmiercią im do twarzy

złodziejom dusz

zaklętych w chorych drzewach

obojętnie mijane na resztkach wydm

nieświadomych bliskości sztormu

chłonącego w głębię pozbawioną tlenu

pozostaną tylko wyplute konary

i pomosty obmyte z kroków

 

 

03.03.2013