skalpy

na pal nabijane głowy

nie zaznały uwielbienia
i stóp królewskich tyranów

porośnięte mchem piedestały

na poboczach dróg ekspresowych
wstrzymują jedynie wiatr

umierają – niech żyją

na zawsze poza nami
i do miecza spotkania
 

 

26.12.2012

kuszenie

skutki uboczne wędrówek poza ciało

niestosowne do chwili
gorszą - nazbyt wyuzdane pragnienia

skryte i ciche

z przypływem pozwolę ci na nienawiść

aż odpłynę więc nie płacz

nie pozwolę sobie zbezcześcić twoich miejsc

wczoraj naszych

 

 

20.12.2012

obcy

w nieudolnie kreślonych słowach

obnażam kalectwo swego spełnienia
niepełnosprawną każdą mą postać
wykorzystaną

w przeroście wszystkich form posiadania

jakże mi obcych i niemal zbędnych
modlitwy o poziom wtajemniczenia
płoną w ogniu

w treści kamienie tracące ciężar

w tak mi odległej przestrzeni wiszą
i nie poruszą kometą ziemi
do stracenia

 

16.12.2012

ślady na śniegu

milczysz.

a ja - na końcu świata trwonię ogień,

próbując odpowiedzieć gwiazdą,
jednym płomieniem.

zamykasz oczy.

a ja - donikąd i na oślep brnę przez zaspy,

wiem że nikogo tu nie spotkam,
szukam tropów.

znikasz.

a ja - krwią znaczę drogę,

lśni w resztkach słońca,
będzie padać.

cisza…

 

16.12.2012

zamglona rzeczywistość

rdzawe rydwany ryją trawniki,

przegłodzone cienie wleką,
wiatru potomstwo – szlachtę ulicy,
po złoto należne z racji urodzenia.

przychodzą – odchodzą

wraz z mgłą mieszają rzeczywistość

kłamstwami naszych bohaterów
topionych w czystej kałuży łez,
przegrywając kolejny dzień.

należy im się sen i chleb

 

 

15.12.2012

leżąc, już nie lecąc

szkółka wiersza

http://www.wrzeszcze.pl/forum/viewtopic.php?f=5&t=196

z tej perspektywy wszystko przytłacza

wielkością i ciężarem,

na wszelki wypadek zamykam jeszcze oczy,

strzępy wspomnień rwą skronie,
choć samego lądowania nie pamiętam.

może na moment powrócę do pionu,

rozgarnę szkło zarośnięte kłamstwem.

znalazłem – nie tego szukałem,

nienaruszoną, już zimną i porzuconą,
obdarowaną odrobiną twych ust,

nie, nie będę pił kawy,

ostatnio dość szybko osiągam poziom.

 

 

08.12.2012

księga mroku

zmęczony bóg zapomniał być,

odszedł niewzruszony modlitwą.  

bezdomne anioły pozują poetom,

muzy na pół etatu,
dławione dymem nirwany
brodzą rzeką butelek, dnem już zdobytym
przemoknięte,
więdną im skrzydła chlebem klejone.

niewzruszone kruki u bram piekieł

karzą żywych limitem oddechów.

już tylko ulica adoptuje niechętnie

ciągnąc poza życie

 

 

11.08.-06.12.2012

arkusz 2012

Rozstrzygnięcie konkursu Arkusz 2012

Nakładem wydawnictwa Tarnogórskiej Fundacji Kultury i Sztuki wkrótce ukaże się arkusz poetycki z tekstami Pana Patryka Chrzana z Dąbrowy Górniczej.
Spośród wielu nadesłanych zestawów wierszy prócz zwycięskiego zestawu, jury postanowiło w porządku alfabetycznym wyróżnić i w sposób szczególny podziękować autorom:
Jan Baron (Chorzów), Janusz Cichoń (Lwówek Śląski), Bożena Kaczorowska (Warszawa), Mariusz Krupienik (Olsztyn), Czesław Markiewicz (Zielona Góra), Anna Przeździecka (Jasienica Dolna), Janusz Solarz (New York), Anna Szołtysek-Grzesikiewicz (Gliwice), Arkadiusz Stosur (Nowy Sącz), Agnieszka Tomczyszyn-Harasymowicz (Głuchołazy).
Dziękujemy wszystkim uczestnikom tegorocznego konkursu.


http://fundacjatg.art.pl/rozstrzygniecie-konkursu-arkusz-2012/

przez chwilę i na zawsze

jeśli zechcesz się zabić,

skocz w przepaść życia
i delektuj się każdą sekundą,
pławiąc się w przypadkach.

jeśli zerknę w twoją stronę, choćby chwilę,

złap się mego spojrzenia,
przez moment chcąc się ratować,

od wspólnych grzechów.

 

27.11.2012

iluzja istnienia

jedyne co mogę ci dać to siebie,

w dwudziestu czterech różnych odsłonach na dobę
i więcej, bez względu na skutki uboczne skrajności.

od ciszy miażdżącej ciśnieniem,

przeklętą wegetacją mroku,
marszczącą każdą ścian powłokę,
martwym niemal spojrzeniem.

przez zwykłe, codzienne zabijanie koloru,

bliżej mi nie znanych odcieni,
więdnących kwiatów i brudnych kieliszków,
radością szampana karmione rany.

po krzyk rwący szkłem powietrze,

ciężkie i mdlące, nie do przełknięcia,
klątwy lecące nam na głowy 
kamiennym gradem,

burzą, niekoniecznie rzeczywistą

przed każdą mą egzekucją,
za niezdolność do człowieczeństwa,
kolejno gasną wszystkie me słońca,

chłonąc czernią bezpańskie myśli,

w błocie topiąc drogi.

nie będzie twej białej chusty,

gdy kat zawaha się chwilę.

 

 

24.11.2012

parasole

szkółka wiersza

 http://www.wrzeszcze.pl/forum/viewtopic.php?f=5&t=178&start=10

bez nas, nie mamy nic

a mówią że jest lepiej
no, może trochę pada
i kiśnie wciąż powietrze

co oni wiedzą?

gdy mokniemy

w ostatnich przebłyskach nocy

już od dawna martwych gwiazd
a mówią że jest pięknie
gdy spłoną

nie dla nas

a przez nas

źle drukowane kalendarze

skrywają czas na laury
jak i na umieranie
w bliżej nie określonym terminie

wszystko

i nie my

w natłoku zbędnych zmartwień

mokniemy...

 

 

17.11.2012

plastik...

wrażliwość kamienia wyznacza stan

zamroczenia po bliskich spotkaniach
nieważkości poza czasem

niewypełnionych misji

odroczono rzeczywistość

śnimy
dwa metry poniżej chodnika

a ludzie patrzą

i na zegarki
bo promocja do osiemnastej

więc nie szukaj łez

nadal rzucaj ziemię
tylko szybciej

bo ludzie patrzą a krzyż gnije

 

 

07.11.2012

Wojna

 ( pamięci M.K. ‘83-‘12 )                 

 

niewyrżnięte wojną marzenia

za linią frontu łzami pocięte
schną okopów westchnienia
do ciepłych butów
do zapomnienia

ofiar eksmisji z życia

w jedności z ziemią

wyrosną z drzew odzianych wstydem

przez jesień tak bardzo zmęczoną
ciężkim powietrzem i wyciem syren
gdy już nie będą się kłaniać

spętani knotem – zniczy chłodem

czekają na swe wisiory

 

02.11.2012

satanika

 

 

(„...niedoskonałym, a dobrym czasami...”)

 

kto pierwszy słowa kamieniem

zachwyci celnością w mrok istnienia
którego nie ma i który jest

natchnieniem

w lasach obłędu krzyże odnowy

kładzione ognia spojrzeniem
lgną w korzenie

prawdą

kłamstwem

szumne mszy echa brzmią złotem

tłuką posadzki ceną zbawienia

 

08.08./25.10./2012

szaleństwo

poczytalność jak na receptę bez refundacji

wyrwana bez znaczenia na kolejność
nieplanowanych eksplozji nastrojów
skrywana w kozach

małych domów choroba

leczona ogniem bez konsultacji

nawet gdy nie ma mrozu

zaraża każdą możliwą drogą

nie ma ratunku

 

20.10.2012

tam...

...

tam- zza tamtej chmury

spadło spojrzenie z anielskim piórem
jakby niecelnie- deszczu nie będzie

niech będzie moje

skrawek uśmiechu słońca promieniem

oddany niby nikomu a jednak
wszyscy się poderwali- łapmy motyla

niech będę pierwszy

wiatr przeciążony na chwilę przysnął

na łąkach kwiatów wśród czystej bieli
budzony kolcami ziemią wstrząsną

i choć nie będę piekła bohaterem

niech będę winien

 

01.10.2012

?

List z końca świata

Nienapisany
Przez stół rzucony spojrzeniem
Ponad świecami
W milczenie pragnień
Poza czasem

Nieodebrany

Ścianę trącając
Tonie niechcący
Za horyzontem krzeseł

Kryjąc się w pianie

Szklankę całując
Słów pożar gaszę
Ukradkiem czyszcząc podłogę

Znikasz w raz z ogniem

Ciszy nie psując

Bez oczyszczenia

I bez uniesień
Ostrzę zmysłów bagnety
Wtłoczony w chmury
Wciąż zbieram siły

A może udźwignę już pióro

 

 

03.09.2012

WIANKI

naga, zimna, cała drżąca

stała prawda, tam na rynku
całkiem za nic i za wszystko
wiła wianki - ciernie krwiste

kwiaty czyste - betonowe

rwane wodą, dna spragnione,
studni echa brzmiące...

tak każdemu bez przymusu,

dieta na obłudę...

21.08.2012

...wbrew...

na przekór słońcu

odeszłaś na wschód
pieszcząc źdźbła trawy
nagimi stopami
kreśląc swą przestrzeń
włosów wiatrem
niewzruszona zachodem...

Miasto cienia

przywlókł mnie tu wiatr obżartego drogą

krętą i dziurawą, czasem asfaltową,
zerwał się i pognał, dudniąc gdzieś po dachach
 
przywitał mnie niepokój bruków zaniedbanych
latarni zapomnianych
czernią wyją domy
nieśpiące, opuszczone

siarką częstowany powietrzem obtaczaną

niemrawo krzesząc ogień
znalazłem choć nie chciałem
cienie miasta twego
duchy tu więzione

więc w drogę

nie

zostałem
w mieście teraz moim
ja – cień zagubiony

 

02.08.2012

ZABIŁEM GOŁĘBIA

biel - przestrzeń nieprzebyta

chwilę temu dziewicza
niech chłonie szept mych dłoni
zbrojnych w smołę wrzącą
i cierpi swe katusze
parzona dzisiaj smutkiem
strachem i litością, tęsknotą

biel ( chyba ) niech będzie

i pamięta na wieczność
jej i naszej słów kolor
dymem gnanych
napisanych
nieczytanych...
nieprzesłanych ....

tak mi przykro...

opadły pióra....

i tylko ogień, popiół i dym...

 

11,07,2012 

PIĄTA STRONA

bądź wiatrem żaglom ospałym

na morzach bezkresu jutra
skąd się nie wraca ciałem
a czasem pamięta dusze
i zapach bieli na falach
ciętych nożami wzruszeń

bądź ziemią choć nie obiecana

wyłkaną krwawym spojrzeniem
zbudzonym ptaków wrzaskiem
horyzont okazał łaskę
rajem witając niemrawo
skrywając wszelkie pragnienia

bądź wodą nie zawsze słoną

słodką chwilą kojenia
ran zuchwałych marzeń
walki, spełnień nie czystych
obmytych solą zwycięstwa
wzniesionym zimy toastem

bądź ogniem nieujarzmionym

skradzionym bogom choć wczoraj
i dziś, i jutro nie zgaśnie
głębiną mroku kuszony
spojrzeniem słońca gładzony
księżyca wzrokiem chwalony

bądź świata żywiołem

piątą jego stroną
spokojem upragnionym
zaprzecz prawom wszechświata
i bądź …

 

 

22.06.2012

Merkuremu

uwiąże czas złotym łańcuchem

i niech zamilknie spętany snem czarnym

a ja niesiony mrokiem tak po prostu

I bez wysiłku rozrzucę snów okruchy
krukom strażnikom nieba
nocy

gwiazdy nie spłoną wstydem

wiedzione słabością księżyca
w bezruchu zatoną
w zawiłych ścieżkach powrotów  
do Merkurego domu 

poświęcę tej chwili wieczność

w niełasce piekieł
przeklęty na zawsze po chwili

Merkuremu

 

24,05,2012

JUTRO...

gdy dłonie przestaną drżeć

gdy myśli przestaną biec

opadną skrzydła aniołów

umilkną wrzaski demonów

nadejdzie ten jeden dzień

zapomnę ostatni sen

i pierwszy przeklęty

gdy serce przestanie rwać

gdy oczy przestaną łkać

opadnie ostatni kurz

odejdzie odwieczny ból

wielbiony tysiące lat

wleczony przez drogi szmat

na piątą stronę świata

gdy ogień przestanie grzać

gdy sępy zaczną już gnać

odpłynie ostatni dym

ostatni papier wraz z nim

złamane pióro z anioła

a krew rozlana demona

nie napisze już nic...

01.05.2012

JAM JEST...

jam jest dziecko wojny z domu mroku

niedoskonały i dziś i wczoraj

trwam w swej walce szarości

ujarzmiając demony

bez boga

bez diabła

swej wierze oddany w ciebie

człowieku w drodze

jam jest wędrowiec

na szlaku do piątej strony świata

do spokoju bez chwały

jam jest...

25.04.2012

Droga

wróć do domu choć na czterech

i nie pukaj

zdejmij maski dniem zmęczone

i niech leżą

noc przywitaj światła łuną

i niech nie śpi

wypierz pamięć choćby w ręku

i niech wyschnie

a sumienie powieś w szafie

i niech czeka

serce połóż do mrożonek

i niech marznie

rozrzuć słowa po podłodze

i nic nie mów

wzrokiem zatoń w biel sufitu

i nie wracaj

śpij i śnij sny zamglone

i nie żałuj

czekaj ranka nie za karę

i idź dalej...

19.04.2012

SZARY

umęczony - kocem wstydu skryty

łka pokątnie marząc o ucieczce
skryty pod pancerzem - szary
tkwi bez ruchu

wstań nieskromnie - idź 

ziemią ojców wędruj
kwiatem bieli słaną
w słońcu, deszczu dniem i nocą
brnij by być drogą własną
naszą dla jutra

bez pamięci

a będzie dobrze...
a będzie pięknie...

a świat zapomni

na chwilę...

 

 

13.04.2012

NIEWIDZIALNY

nie pytaj dziś o jutro - nie pytaj

czy wiem, czy śnie - nie pytaj

gdy mnie nie ma, gdy jestem,

tylko gdzie

...

nie widzisz przecież mnie

...

ukrywam się przed sobą,

przed światłem czując wstyd,

chłonę nocy potok,

bezgwiezdny strachu łyk

...

po ciemnej stronie duszy

ukrywam moje sny

w najdalszym kącie piekieł,

w słoikach trzymam łzy

...

uciekam wciąż przed sobą,

uciekam ile sił,

nie pytaj gdzie - nie pytaj czy wiem

...

nie widzisz przecież mnie

...

KAMIENIE WSPOMNIEŃ

w miejscu gdzie boga szukałem, zgubiłem siebie,

a wokół mnie cienie tańczą, dymem wirując

tępią  spojrzenie, me cienie

bracia niełaski pieśni przeklęte krzyczą,

ze snów wyrwane demony

dręczą iluzją istnienia,

mnie i moje kamienie wspomnień.

a gdzie sam nie wiem,

a szukam w kościołach złudzeń płonących,

zdzieram kolana i dziś, i jutro

zawsze i nigdy, uciekam.

w drodze donikąd spotkałem ciebie,

wiatrem spokoju leczony, gołębim skrzydłem,

ciszą najczystszą uśpiony

w pamięci kosmosu - wczoraj

a dziś siarką rzuciwszy i skrząc żelazem,

płoną me dłonie gniewem, walczę,

tęsknie do święta ciszy,

bezkresu nocy - uśpionych przeklętych poranków...

12.02.2012

GDY PRZYJDZIE..

gdy przyjdzie Śmierć
a przyjdzie tu kiedyś
bez słowa stanie znudzona
rzuci spojrzeniem szukając wieszaka
kaptur  powoli zsuwając...

6 SEKUND CHAOSU

...

droga do jutra
tak, ta przed nami
pędzona wiatrem
tak, razem z nami
...
pomachaj drzewom
niech tu czekają
śniegiem tulone
śnią sny zmrożone
...
droga się leje
bielą nierówną
łamana czernią
nocą wciąż młodą
...0...
czas się zatrzymał
nastała cisza
myśli usnęły
serca wciąż biją
...1...
ziemia zadrżała
wrony wzleciały
spłoszone krzykiem
drzewa zbudziły
...2...
wzrok tu spłoszony
okładem z lodu
drzew dłonie chwyta
i gwiazd ogony
...3...
rwąc puch zimy
lecimy w przepaść
przez dni, godziny
w chaosu ścianę
...4...
czas jak przeklęty
spowalnia chwile
a my ze światłem
gdzieś uderzymy
...5...
świat eksplodował
wzniosły się skały
by opaść z pyłem
w mrozu krainy
...6...
drzewa usnęły
ciszą tulone
i tylko droga
i moja ...
...

 

28.01.2012